اگر واقعا عشق را یافتی،به آن پرواز بده و رهایش کن.

اگر خودش ماندن را انتخاب کرد، به این معناست که عشق واقعی تو همان است.

دیشب خدا آروم صدام کردگفت خوابی؟

عشقت داره قربون یکی دیگه میره اونوقت توراحت خوابیدی؟

لبخندی زدم گفتم خدا جونم این همون مخلوقی هست که وقتی آفریدیش به خودت آفرین گفتی.

سكوت رامیپذیرم اگربدانم روزی باتو

سخن خواهم گفت تیره بختی رامیپذیرم

اگربدانم روزی چشمان توراخواهم سرود

مرگ رامیپذیرم اگربدانم

روزی توخواهی فهمیدكه دوستت دارم

(دوست دارم فقط به خاطرخودت)

غرور من که زسختی به کوه میمانست

کمر به کشتن خود بست و خاک پای تو شد

دلم که به همه بیگانه بود و یار نداشت

چه دید در تو که اینگونه آشنای تو شد ؟

عشق یعنی گم شدن پیدا شدن ، عشق یعنی غرق در رویا شدن

عشق یعنی حسرت دیدار تو ، عشق یعنی من شوم بیمار تو . . .

از عجایب عشق همین است:

تنها همان آغوشی آرامت می کند که دلت را بدرد می آورد

 آنکه چشمان تو را این همه زیبا می کرد

 کاش از روز ازل فکر دل ما می کرد

 یا نمی داد به تو این همه زیبایی را

 یا مرا در غم عشق تو شکیبا می کرد

طرح چشمان قشنگت در اتاقم نقش بسته

 شعر می گویم به یادت در قفس غمگین و خسته

 من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی

ساحلم شو غرق گشتم بی تو درشبهای مستی

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب
 بدین سان خواب ها را با تو زیبا می کنم هرشب
تبی این کاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه

چه آتش ها که در این کوه برپا می کنم  هرشب